اعتماد به نفس به  درجه توجه افراد نسبت به خويش يا احترامي كه به خود مي‌گذارند اشاره دارد و مقدار ارزشي است كه افراد براي توانايي‌ها و عقايدشان قائل مي‌شوند.

وارن (1991) مي‌گويد: اعتماد به نفس به دو بخش تقسيم مي‌شود:

بخش اول: توانايي گفتن اينكه «من مهم هستم»، «من به حساب مي‌آيم»

بخش دوم: توانايي گفتن اينكه «من با كفايت هستم»، «من چيزي براي عرضه كردن به ديگران و دنيا دارم.» همه ما به نوعي با مسأله اعتماد به نفس و نقش و اهميت آن در جريان زندگي مواجه هستيم بنابراين مي‌توانيم با استناد به علائم علمي و مستند كاهش اعتماد به نفس در متن ذيل ميزان اعتماد به نفس خويش را محك بزنيم و مورد ارزيابي قرار دهيم.

علائم كمبود اعتماد به نفس:

 

  1. از دست دادن وزن و اشتها
  2. پرخوري
  3. يبوست و اسهال
  4. اختلالات خواب (بي‌خوابي يا مشكل در به خواب رفتن يا بيدار خوابي(
  5. پرخوابي
  6. شكايت از خستگي
  7. كناره‌گيري از فعاليت‌ها
  8. شركت نكردن در بحث‌ها و گفت‌وگوها (تمايل به بودن در حاشيه)، بيشتر شنونده بودن تا شركت كننده
  9. كاهش ميل جنسي
  10. 10 كاهش رفتارهاي خودانگيخته
  11. حالت نامناسب بدني
  12. حالت اضطراب،غمگيني و نااميدي، درماندگي وعجز
  13. ترس از عصباني كردن ديگران
  14. احساس تنهايي، احساس اينكه ديگران شخص را دوست ندارند و قادر نبودن به بيان احساس خود و ضعف در مواجه يا چيرگي بر مشكلات
  15. اجتناب از موقعيت‌هايي كه شخص بايد در معرض عموم قرار گيرد و خود را افشا كند
  16. ناتواني در انجام دادن كارها به نحو مطلوب يا ثمربخش
  17. حساسيت به انتقاد، كمرويي
  18. شكايت‌هاي فراوان از دردهاي جسماني
  19. احساس بي‌ارزشي و بي‌لياقتي
  20. حالاتي از ملامت خود، تنفر از خود و راضي نبودن از خود
  21. انكار موفقيت‌ها و دستاوردهاي گذشته و انكار موفقيت در فعاليت‌هاي جاري
  22. احساس اينكه هر كاري كه  شخص انجام مي‌دهد با شكست مواجه مي‌شود و يا بي‌معني است
  23. نشخوار مسائل
  24. در جست‌وجو و طالب تشويق از سوي ديگران، تلاش براي به دست آوردن محبت اما ناتواني در انجام نثار مقابل محبت به ديگران
  25. خود را سربار ديگران ديدن.